zaterdag 11 mei 2013

Een nieuwe knie

Zo de operatie van mijn nieuwe knie is gelukt.

Woensdag 8 mei mocht ik onder het mes.
Om kwart voor 1 werd ik opgehaald om naar de OK te gaan
Daar werd eerst een zenuwblokkade in het been geplaatst.
Daarna volgde er een ruggenprik en begon de operatie.
Het is dan weer een hele rare gewaarwording dat je alles kan horen, maar niets voelt aan je knie.
Je hoort de artsen boren, zagen, timmeren.
Alleen het inslaan van de prothese voelde ik wel, niet bij mijn knie maar aan de onderkant van mijn bovenbeen.
Dat is wel een vreemd gevoel.
Na 2 uur sleutelen werd de wond dicht geniet en mocht ik naar de verkoeverkamer.
Daar hoefde ik gelukkig niet zo lang te blijven en om 17.15 uur was ik weer terug op de afdeling.
Ik mocht zelf het thuisfront bellen dat alles goed was gegaan.
Ik voelde me toen nog prima, had ook wel trek in een broodje.
Maar toen ik dat gesmeerd had, kreeg ik helaas toch nog een dip.
Rob,Susanne, Lonneke en Matthijs hadden niet veel aan mij tijdens het bezoekuur.
Zij zijn dus maar even gebleven.

Donderdag 9 mei

Ze zeggen dat je in een ziekenhuis moet uitrusten, maar om 6.00 uur wordt je al gewekt voor de medicijnen en controle's
Die waren gelukkig allemaal goed.
Om 7 uur zit je dan al aan het ontbijt.
Vandaag was het nog wassen op bed i.v.m drain en infuus.
Die werden er in de loop van de ochtend uitgehaald.
Het was gelukkig Hemelvaartsdag, dus 's morgens kwamen de meiden met Matthijs gezellig op visite.
'S middags starten we met de fysiotherapie, ik lag op een zaal met 4 mensen.
2 heupen en 2 knieën, ik deed de oefeningen gezellig samen met Edith.
Vandaag liepen we alleen een stukje op de gang en dat ging heel goed.
We mochten nu ook zelfstandig naar het toilet.
Dat is wel erg fijn!
'S middag gezellig visite van Jacqueline, Andy, Hans, Nelleke en Anja.
Na de nasi maaltijd kwamen Brigit en Rob nog op visite en hebben we nog naar AZ- PSV gekeken.
Yes eindelijk toch nog een prijs voor AZ.
Toen erg veel last van mijn been, was erg dik warm en gezwollen.
En me maar weer even laten rijden naar het toilet.

Vrijdag 10 mei

Het zelfde ochtendritueel, om 6 uur stonden ze al weer naast ons bed.
Maar deze keer vond ik het niet erg, want wat is slapen in een ziekenhuis vervelend.
Lekker onder de douche en toen met bed en al naar de röntgenafdeling voor een foto.
Daarna naar de oefenzaal voor de fysiotherapie, alle oefeningen gedaan en trap gelopen.
Ging heel goed, dit had ik niet verwacht.
Want de avond er voor ging het helemaal niet.
Maar de coolpacken hadden goed hun werk gedaan.
'S middags dezelfde riedel bij de fysiotherapeut.
En daarna het ontslag gesprek.
Joepie morgen naar huis.
Voor de nacht maar een slaappil gevraagd.

Zaterdag 11 mei

Ja hoor je raadt het al om 6 uur stonden ze weer naast ons bed.
En begon het ochtend ritueel weer.
Om 10.00 uur kwam Rob me lekker halen.
Dus nu thuis verder revalideren, maar dat gaat wel lukken.
De pijn is nu al minder dan voordat ik het ziekenhuis in ging.
Dus alleen maar positief.
Het vervolg horen jullie nog wel.