De afgelopen 2 weken, ging het helaas niet bergopwaarts, wat ik heel graag wil, maar bergafwaarts.
Afgelopen vrijdag was ik op controle bij Dr Hendriks en die vond mijn longen ook niet goed klinken.
Hij vond het niet verstandig om tot 20 maart te wachten met de longfoto, dus mocht ik direct door lopen naar radiologie om een foto te laten maken.
Op de foto was een reactie van de bestraling te zien, dit noemen ze een bestralings longontsteking.
Deze longontsteking kan alleen met prednison worden bestreden.
Dus voorlopig aan de prednison.
Maar met een week moet ik mij dan al weer veel beter voelen, het is ook echt een paardenmiddel.
Vanmorgen nog wel een paar uurtjes op school geweest en met Anja het plan van aanpak besproken.
Helaas zit daar even geen stijgende lijn in, maar een pas op de plaats of zelf iets minder.
Dit vind ik erg moeilijk, ik wil zo graag weer voor de klas.
Als ik reëel ben, geeft mijn lijf nu even aan dat ik rust moet nemen.
Maar in deze fase van opbouwen zit ik hier helemaal niet op te wachten.
Ik vind dat ik nu lang genoeg ziek ben geweest en wil geen bijwerkingen van de behandelingen en medicijnen.
Alleen heb ik het helaas niet voor het zeggen en moet ik zelf naar mijn lijf luisteren.
En met vallen en opstaan gaat dat vast wel weer lukken.
En als de dokter gelijk krijgt, moet ik mij met een week al weer een stuk beter voelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten