Naar Gooische Vrouwen en de kapper

Vrijdagmorgen om half 11 richting ziekenhuis om bloed te prikken.
De waardes van mijn bloed moeten namelijk goed zijn om maandag te mogen beginnen met de tweede chemokuur.
Wat was het druk bij het bloed prikken, heel Alkmaar en omgeving zat daar.
Daarna gezellig even langs op school, de kinderen waren door Sylvia al voorbereid op mijn bezoek, dus werd ik enthousiast ontvangen.
Met Florian nog even iets doorgesproken over de sportdag, in mijn goede dagen help ik mee met organiseren.
Thuis zitten begint best wel saai te worden, ik ben namelijk meer een doener dan een stilzitter.
Om 5 uur moest ik bij de Nachtegaal in de Langestraat zijn, daar ging ik heerlijk uit eten samen met Jessica, Rosetta en Sylvia (3 collega's)
Jessica nam ons mee naar de bioscoop, zij had 8 gratis kaarten voor Gooische vrouwen gewonnen.
En met elkaar hadden we besloten om dan eerst maar lekker uit eten te gaan.
We moesten nog door eten, want om 18.45 begon de film, de kaartjes waren gelukkig al gehaald.
In de bios nog 2 kaartjes afgegeven voor 2 vriendinnen van Jessica, die kwamen iets later omdat er geen treinen reden tussen Haarlem en Alkmaar, maar gelukkig hebben ze maar een heel klein stukje gemist.
Het was een heel gezellige avond,BEDANKT MEIDEN EN NATUURLIJK VOORAL JESSICA VOOR HET KAARTJE VAN DE FILM.
Thuis gekomen lekker mijn bed ingedoken.


Zaterdagmorgen eerst weer met Widok naar trainen, ik ga proberen om hem nog beter te laten luisteren.
De oefeningen zijn nu een stukje moeilijker, maar we doen alle 2 ons best, meer kunnen we niet doen.
Na het trainen snel naar huis, want om 11.00 had ik bij de kapper afgesproken.
Lonneke en Susanne gingen met me mee, dat vond ik wel erg fijn.
Het ging nu toch echt gebeuren, ik zou mij voor de eerste keer kaal zien.
Na nog wat bemoedigende woorden,werden de haren die nog op mijn hoofd zaten er met de tondeuse afgeschoren.
In het begin durfde ik nog niet in de spiegel te kijken, naar mijn steeds kaler wordende kop, ik hield meer via de spiegel de meiden in de gaten hoe die reageerde.
Uit eindelijk toch maar gekeken en het viel mij niet tegen.

De pruik werd opgezet en het voelde meteen goed, hij werd nog iets bijgeknipt en ik kreeg nog instructie hoe zet je hem op en hoe behandel je de pruik.
Lonneke en Susanne luisterden ook goed mee, voor het geval ik het straks niet meer weet.
Thuis gekomen lekker voor het huis in de zon gezeten.
Peter onze buurman was ondertussen aan de achterkant de uitbouw alg vrij aan het maken.
Rob heeft behoorlijk last van hoogtevrees en durft niet op de ladder.
Normaal doe ik dit altijd, maar Peter zag me dit jaar niet op een ladder staan.
BEDANKT PETER HELEMAAL TOP.
Rond 16.00 kwam mijn moeder, Peter was net klaar en hebben we heerlijk in de tuin gezeten en gegeten.
's Avonds komt Margreet, een buurvrouw van mij, met een kaart, ze was ook al langs geweest met een beschermengeltje, wat wordt ik toch verwend.
In de kaart wordt ik uitgenodigd om mij morgen te laten verrassen door Brigit, Jolanda en Margreet (3 buurvrouwen), ik ben benieuwd en laat mij morgen heerlijk verrassen.
Om 17.15 wordt ik opgehaald en ik wordt ook weer thuis gebracht, het lijkt wel een verjaardags partijtje.
Wat is iedereen toch ontzettend lief, ik weet niet hoe ik iedereen moet bedanken.
Daarom sluit ik af met deze spreuk, ik heb hem ook al op school gebruikt voor de nieuwsbrief.

ECHTE VRIENDEN ZIE JE NIET, ZE STAAN ACHTER JE.