Eerste bestraling

Vanmorgen vroeg uit de veren, om 8.05 moest ik in het ziekenhuis zijn voor de eerste bestraling.
Rob zou de eerste keer meegaan, hij moest wel wachten in de wachtkamer en mocht niet mee.
Daar zat hij heerlijk een tijdschrift te lezen toen dokter Uppelschoten hem de hand kwam schudden.
Na 14 jaar kon hij Rob nog en kwam vragen hoe het met hem ging.
Bij deze dokter ben je dus echt geen nummer, ik ben blij dat het mijn radiotherapeut ook is.
Ondertussen kreeg ik wat uitleg over de gang van zaken en lieten ze de ruimte zien waar ze zelf zitten als de straling komt.
Daarna mocht ik op de bestralingstafel gaan liggen en werden alle kussentjes neergelegd, onder mijn hoofd, benen en rechterarm.
De lijnen werden met zilvernitriet weer bijgetekend en dokter Uppelschoten kwam even langs om naar de rode plek onder mijn arm te kijken.
Dit blijkt ringworm te zijn een schimmelinfectie.
Hoe ik daar nu weer aankom, geen idee.
De bestraling kon wel gewoon doorgaan en ik heb een zalfje gekregen om de infectie te lijf te gaan.
Daarna werd het apparaat ingesteld en werd ik goed neergelegd zodat de lijnen precies goed lopen.
De 2 radiotherapeutisch-laboranten gaan dan naar de ander ruimte en de bestraling kan dan beginnen.
Je hoort dan een paar keer een zoemend geluid van het bestralingstoestel, maar je merkt er niets van.
Ik werd van 4 kanten bestraald.
De bestraling zelf duurt maar een paar minuten, je bent met 10 á 15 minuten al weer klaar het neerleggen en uit en aan kleden duurt langer.
Rob had mij weer keurig thuis afgezet en ging door naar zijn werk.
Zelf ben ik naar de apotheek gefietst om het zalfje te halen, hoe eerder het over is hoe beter.
Lettie kwam gezellig op visite en we hebben het even over onze moeders gehad.
Die van haar was vorige week in het reuzenrad geweest, in december wordt ze 95!!
's Middags de was weg gewassen en gestreken en boodschappen gedaan.
Eigenlijk wilde ik ook boven nog stofzuigen en de badkamer doen, maar de energie was op.
Morgen is er weer een dag.

Ik kwam nog wel een mooie spreuk tegen:

PUT KRACHT UIT JE ZELF EN DE AANDACHT VAN DE MENSEN OM JE HEEN.

We zijn nu 8 maanden verder nadat de diagnose borstkanker is gesteld.
En die aandacht van de mensen om mijn heen is er nog steeds, dit is echt fantastisch.
Ik krijg nog steeds kaarten, mailtjes, bloemen, telefoontjes,leuke uitstapjes, cadeautjes.
Hier put ik inderdaad kracht uit en ik hoop de rest van het gezin ook.
Ik moet alles wel ondergaan, maar zij hebben het misschien nog wel veel moeilijker.