Een ziekenhuis dag

Woensdag 31 augustus

Vanmorgen werd ik om 9.00 uur verwacht op de afdeling radiotherapie.
De lijnen voor de bestraling werden op mijn lijf getekend.
Dit gebeurt in een CT-scan, je moet dan ongeveer 25 minuten zo stil mogelijk blijven liggen.
Zodat de lijnen die met speciale inkt op je lijf worden gezet ook precies op de juiste plek worden getekend.
Dit luistert behoorlijk nauw, want als ze er maar even naast zitten kunnen ook andere organen straling krijgen wat niet de bedoeling is.
Bij mij is het mogelijk dat er een stukje van de slokdarm en long wordt mee bestraald.
Deze lijnen blijven ongeveer een week zitten en moeten regelmatig worden bijgetekend.
Weer terug gefietst naar huis en daar wat huishoudelijke klusjes opgeknapt.

Om 14.00 uur kwamen Jacqueline en Ashley.
Jacqueline zou vandaag met mij mee naar de internist en de mamacare verpleegkundige.
Rob kon helaas vandaag ook niet mee, dit vind hij heel vervelend, maar gelukkig kunnen wij altijd terugvallen op familie of vrienden.
Bij de mamacare verpleegkundige waren we snel klaar, de wond is nu eindelijk dicht.
Dokter Hendriks liep ook keurig op tijd en legde alles ook nog even duidelijk uit.
Hij vond het ook jammer dat de chemo niet het effect had, wat iedereen hoopten.
Hij vertelde ook waarom hij geen PET CT scan liet maken.
Dit voegde niets toe en de behandeling zou het zelfde blijven.
Namelijk bestraling en hormoon therapie.

Bij hormoon therapie zorgen ze er voor dat ik geen oestrogeen meer aan maak, want daar groeit deze tumor op en zo krijgen de kanker cellen geen voeding meer en gaan dan uiteindelijk ook dood.
Alleen heeft dit medicijn natuurlijk ook weer veel bijwerkingen, onder andere botontkalking, stemmingswisseling,dus als ik chagrijnig ben kan ik er niets aan doen ( grapje), opvliegers, gewrichtspijnen, misselijkheid, haaruitval( heb ik toch nog niet),hoofdpijn, huiduitslag.
Er zullen er vast nog wel meer zijn, maar dit vind ik er al genoeg en hopelijk gaan ze mijn deur voorbij en heb ik nergens last van.

´s Avonds met Widok naar behendigheid geweest, normaal doet Rob dit altijd met hem, maar hij is al een paar dagen niet lekker en aan de diaree.
Voor mij was dit even een lekkere uitlaatklep, om alle ellende even te vergeten.


Donderdag 1 september

Vanmorgen was de start vergadering op school en ik had voor mij zelf besloten dat ik daar wel naar toe wilde.
Het liefst zou ik maandag gewoon weer starten met mijn nieuwe groep, maar ik ben wel realistisch genoeg dat, dat helaas niet gaat lukken.
Maar als klassenassistent kan ik vast ook heel veel betekenen voor de groep en bouw ik meteen een band op met de kinderen.
Ook kan ik dan komen en gaan wanneer ik wil.
Dit ook nog even met de bedrijfsarts doorgesproken, hij vond het prima als ik rustig aan wat deed.
Nog even lekker in de tuin van de zon genoten, Susanne deed ondertussen boodschappen voor het avondeten.