maandag 14 maart 2011

De kop is er af

Vanmorgen om 8.00 naar het ziekenhuis, we hadden om 8.30 het intakegesprek.
Daar wordt het hemd van je lijf gevraagd, ze moeten van alles van je weten, ook dingen die volgens mij al in mijn dossier staan.
Maar ach dan vertel je het nog maar een keer.
Ook uitleg over alle bijwerkingen en dat je veel moet drinken om de giftige stoffen weer kwijt te raken.
Je moet ook voorzorg maatregelen nemen bij toilet bezoek de eerste 6 dagen, na toiletbezoek de wc 2 keer doortrekken met de deksel erop.
Ik ga nu boven en de rest van het gezin beneden, dit had Susanne bedacht.
Om half 10 mocht ik plaats nemen op een bed en werd kort daarna het infuus aangebracht.
Rob keek snel de andere kant op want kreeg al associatie van 14 jaar terug, als de naald er bij hem in ging en hij de rode chemo zak zag was hij al misselijk.
Ondertussen hadden we een gezellig gesprek met de overbuurman en zijn vrouw.
Deze meneer zat ook in het onderwijs, was 25 jaar directeur geweest en wilde iets minder werken en was nu adjunct en stond voor groep 7.
Het was de buurman van Anouck, dat is toch wel erg toevallig.
Toen kwam Vronie met 3 infuuszakken, 1 knalrode en 2 witte.
Er hingen al 3 zakken om te spoelen.
De kuur begint met het spoelen van de ader en anti misselijkheid medicijn dit duurt een kwartier.
Daarna druppelde de zak Adriamycine / doxorubicine (A) in een kwartier naar binnen, dit voelde heel koud en ik moest ondertussen een lekker peren ijsje eten om problemen in mij mond te voorkomen.
Toen weer een kwartier spoelen en daarna de volgende zak chemo Cyclofosfamide (C)dit duurde ook weer een kwartier.
Daarna weer spoelen en de laatste zak Docetaxel/Taxotere (T),deze duurde een uur.
Ze begonnen langzaam en controleerde na 10 minuten mijn bloeddruk, als die goed is kan het infuus sneller.Die was gelukkig goed en bleef ook goed na nog een controle.
Daarna nog 1 keer spoelen en toen zat de TAC kuur er in.
Er was nog eten besteld, maar dat hebben ze weer doorgestreept, want ik mocht om 12 uur het pand verlaten.
In de auto was Rob misselijk, ik had nergens last van.
Bij hem komt er nu toch wel weer veel boven van zijn eigen chemo's.
Thuis gekomen wat gegeten en alles smaakten nog normaal, ze hadden gezegd dat het wel raar kon gaan smaken.
Daarna met Rob een rondje met de hond door het park en via de Mare terug.
Nog even foto plakkers gekocht voor alle kaarten die maar binnen blijven stromen, ik plak ze allemaal in een boek.
BEDANKT ALLEMAAL, DIT GEEFT ONS ZO STEUN.
Ook is het kinder weblog vandaag gestart en dit vind ik fantastisch, zo kan ik de klas nog een beetje blijven volgen.
s'Avonds eten gemaakt, ging ook nog prima en een klein portie gegeten voelde een klein beetje een raar gevoel in mijn maag.
Rob ging naar honden training (hij geeft behendigheid), zonder onze hond, die gaat in mei beginnen met behendigheid, de meiden aan de afwas en ik liep heerlijk buiten met Widok.
Als het zo blijft valt het mij ontzettend mee, het gaat tot nu toe nog lekker.
Mocht het straks wel minder gaan en ik even niets meer tik, kunnen jullie altijd bij het blog van Rob kijken, hij zal vast dan wel iets schrijven (staat aan de rechterkant)

3 opmerkingen:

  1. Wat ben je toch weer heerlijk nuchter, volhouden zo.
    Het maakt bij Rob natuurlijk het één en ander los, maar moest toch wel even gniffelen dat hij er misselijk van werd en jij niet.
    Zal iedere dag wel even kijken op je blog en staat er niks dan ga ik wel bij Rob zijn blog buurten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou een goed begin (is toch het halve werk???) in ieder geval, je hebt het ook weer mooi opgeschreven. Heel begrijpelijk dat Rob het er moeilijk mee heeft en sommige associaties krijg je ook nooit weg. Fijn dat jullie elkaars steun kunnen zijn en dan nog met de meiden en Widok erbij, een superteam!
    Op school heb ik gisteravond na de MR het wegblogadres van groep 3 opgehangen, ouders weten er dan ook van.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Meid ik vind je een kanjer!!! We proberen elke dag mee te lezen en moet zeggen dat het soms idd lachwekkend is wat rob schrijft! Kan bijna zijn kop erbij zien! Fijn dat je meiden zo ontzettend goed meehelpen maar dat kon ook bijna niet anders toch?? Ik duim voor je dat je je vandaag ook weer goed voelt en dat het misselijk zijn wegblijft!!

    Gr kitty en de mannen

    BeantwoordenVerwijderen